تو را به بند می‌کشم
به بند دستانم
و می‌برم تو را
  میان تنم
   بدنم
    جانم
     و در نهان نهانم
به ذات بوته‌ی گل می‌مانی
   رویانی
    خندانی
     گل می‌افشانی
من آب می‌شوم در پایت
ریشه‌ات را می‌جویم
در تو می‌رویم
و پخش می‌شوم
در شاخه‌ات
  تنت
   برگت
    گلبرگت
هر روز با دهان تو
   بر دنیا می‌خندم.

بیا که بی صبرانه منتظرتم ماهم
تقدیم به ماه شبهام (مهسا)